İnsan verince emek.
Emek üretmek demek.
Emeksiz olmaz yemek.
Garip in derdi Ekmek.
Çiftçi sürer tarlayı.
Atar tohumu eker.
Tekrar saban geçince.
Tohumlar alta düşer.
Kar yağar yağmur yağar.
Ekinler filizlenir.
Gübresini verince,
Tarla yeşil düzlenir.
Bahar gelir nevruz la,
Ekinler dize kalkar.
Yem yeşil dir ovalar.
Bak ne güzel bezenir.
Bahar ‘dan sona doğru.
Kızarmış tır başaklar.
Çiftçi kurar patozu.
Artık hasadı bekler.
Tarlaya ovalara,
Girer hasat makina.
Bir kenardan başlayıp,
Devam eder ekine.
Makina ‘lar çalışır,
Sarı buğday çeç olur.
Hasadı bol olunca.
Çiftçi ler güleç olur.
Makina toplayınca ,
Buğday lar çuvallanır.
Dökülürken değirmene,
Buğday lar yuvarlanır.
Değirmen döner iken,
Buğday lar una döner.
Unlar çuvallanır ken,
Hemen fırına iner.
Fırın ateşlenince,
Bezeler ekmek olur.
Sıcak sıcak ekmekler,
Ne ğüzel yemek olur.
İnsan ‘lar acıkınca,
Hepisi ekmek ister.
Yoksul fakir fukara,
Garip ‘leri derdine ,
İşte EKMEK tir çare.
Köylünün derdi Ekmek.
Garip in derdi Ekmek.
Vallahi sen olmazsan,
Garip ne yerdi EKMEK.
Gör bak nice insan ‘lar.
Emek ‘ler Ekmek için.
Çalışıyor insanlar,
Bir lokma ekmek için.
Görünce bir garibi,
Vallahi içim sızılar.
İş güç bir şey yok ise,
Ne yapsın ekmek sizler.
Demiyor mu ATA ‘lar,
EKMEK ASLAN ağzında.
Çalış durma HA gayret,
Emekliyor Kazim de.
Kazım Bilgili

Tweet